"Με μια «καταδρομική» κίνηση οι δυνάμεις των ΜΑΤ κατάφεραν να μπουν μέσα στο χώρο της Ακροπόλεως και δια της βίας, αφού πρώτα άνοιξαν την κεντρική είσοδο, έβγαλαν τους συμβασιούχους που είχαν οχυρωθεί από χθες μέσα σε αυτόν. Οι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν και σε χρήση βίας και χημικών εναντίον των δημοσιογράφων που κάλυπταν την κινητοποίηση."(enet.gr)
Η κυβέρνηση του ΔΝΤ άρχισε να ξεδιπλώνει της χάρες της σε ένα χώρο που παραδοσιακά τον ξέρει καλύτερα από το κάθε ένα, καθώς στο παρελθόν έχει καταφέρει να μας προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το "θέαμα" επί των ημερών Αρκουδέα και Δροσογιάννη. "Aλλαγή δε γίνετε χωρίς τον Αρκουδέα" ήταν το δόγμα των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ τη δεκαετία του '80.
Αλήθεια, σήμερα τι θεωρείται ιερό και τι όσιο; Το άβατο του ιερού βράχου θεωρείται σημαντικότερο από το δικαίωμα στην εργασία; Στη βαθμίδα των αξιών τι είναι πιο σημαντικό; Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια που ισοπεδώνεται μπροστά στη πελατειακή σχέση που εφαρμόζει δεκαετίες τώρα το κράτος μπαμπούλας ή το γεγονός ότι το κράτος - εργοδότης αφήνει απλήρωτους δεκάδες εργαζομένους για περισσότερα από δύο χρόνια με αντάλλαγμα τη μονιμότητα; Ένας φαύλος κύκλος με έντονη την οσμή των δακρυγόνων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου