Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠαΣοΚ (το αν ανήκαν στο "βαθύ", το "ρηχό" , ή το "χαμερπές" είναι αδιάφορο) στήριζαν την "Αυριανή" του γκεμπελίσκου Κουρή (που τώρα διώκεται για την χρεωκοπία του Alter). Έχει ο καιρός γυρίσματα και ο Χατζιδάκις, [που αναφερόταν ως 'Ο ΠΟΥΣΤΗΣ' σε πρωτοσέλιδα της Αυριανής], από εκεί που βρίσκεται, μάλλον θα χαμογελάει πικρά...
Το θέμα τώρα είναι ένα: σήμερα, εν ετει 2012, έχει λόγο ύπαρξης το ΠΑΣΟΚ; Πιστεύει κανείς σε οβιδιακές μεταμορφώσεις; Μπορεί ο βάλτος της Ιπποκράτους να μετατραπεί σε λιβάδι με μαργαρίτες;
Έχει σημασία αν ο Λοβέρδος ή ο Βενιζέλος βράζουν στον 6ο ή στον 7ο κύκλο του δαντικού Inferno;
Ο Κουλούρης δεν είναι απλώς ένα ποταπό ανθρωπάκι που επί 30 χρόνια παραβίαζε κάθε νόμο, αλλά ένα δαρβινικό species, ένα βλαβερό είδος που πρέπει να χαθεί για να μπορέσει η Ελλάδα ν' αλλάξει πρόσωπο.
ΥΓ. Όσο για τα άλλα κόμματα: κι αυτά βρίσκονται από χρόνια στην εντατική και απλώς αρνούνται πεισματικά να πεθάνουν. Όσο όμως δεν πεθαίνουν αυτά, πεθαίνουμε εμείς.
Αναδημοσίευση Lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου