Σαν σήμερα: 27 Απριλίου 1941 - Αρχίζει η ναζιστική κατοχή της Αθήνας

 Τα ναζιστικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Αθήνα.

Τα ναζιστικά στρατεύματα στην Ακρόπολη.

Φωτογραφίες tovima.gr

Το χρονικό της δικτατορίας 1967-1974

Κάτι θυμωμένοι καραβανάδες του 51’

Ήταν το τελευταίο ανοιξιάτικό πρωινό του 1951, 31 Μαΐου έγραφε το ημερολόγιο. Λίγο πριν τις οκτώ το πρωί. Η Αθήνα, φαινομενικά ήσυχη. Το ραδιόφωνο βγάζει μια περίεργη ανακοίνωση: “Λόγω πληροφοριών περί ενδεχομένης διασαλεύσεως της τάξεως υπό αναρχικών στοιχείων ελήφθησαν την πρωίαν σήμερον ωρισμένα μέτρα..”. Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών έλεγε ψέματα όσο δεν πήγαινε!

Νωρίς τα ξημερώματα όλα τα ζωτικά κτήρια για την άμυνα της χώρας είχαν καταληφθεί αστραπιαία όχι βέβαια από αναρχικά στοιχεία αλλά από μια κλίκα ανώτερων δεξιούλικων αξιωματικών. Επαναλαμβάνω μιλάω για το 1951’ όχι για το 1967’. Ήταν η εποχή που η πλειοψηφία των στρατιωτικών λάτρευε τον κομμουνιστοφάγο στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, τον αγαπημένο των Αμερικανών. Τον άνθρωπο που έφτιαξε πολυτελείς παρακαλώ κατοικίες στα βόρεια προάστια για εκατοντάδες αξιωματικούς, ξεπηδώντας έτσι ο δήμος Παπάγου. Όταν λοιπόν έμαθαν οι εν λόγω στρατιωτικοί ότι ο αγαπημένος τους παραιτείται από τη στραταρχική θέση πέσαν να πεθάνουν. Έτσι μια αράδα από εκνευρισμένους ταξιάρχους και συνταγματάρχες συγκεντρώνονται στο μεγαθήριο που σήμερα ψωνίζουμε μάρκες στα attica στη Πανεπιστημίου.  Τότε ήταν Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Εκεί λοιπόν αποφάσισαν να φέρουν τον Παπάγο πίσω τιμωρώντας αυτούς που ήθελαν να πετάξουν το σωτήρα τους εκτός στρατεύματος. Κυβέρνηση και  Στρατιωτική Ηγεσία δεν μπορούσαν να τους κάνουν με τίποτα καλά. Ο στρατός είναι ανεξέλεγκτος. 

Ξάφνου σκάει μύτη ο Παπάγος μπροστά στους κινηματίες: «Διαλυθείτε, πίσω στους στρατώνες σας, Παπάγος speaking». Αυτό ήταν. Ο Παπάγος έβαλε στη θέση τους αυτούς που τον λάτρευαν..περίεργα πράγματα.  Και έπειτα βγήκε η ανακοίνωση στο ραδιόφωνο για κουκούλωμα. Δύο τα σενάρια:  ή πρόκειται για στρατόκαβλους δεξιούς του 50’ που προχώρησαν χωρίς να ρωτήσουν ούτε τον ίδιο τον Παπάγο ή το σκηνοθέτησε ο ίδιος για επίδειξη δύναμης στους πολιτικούς του αντιπάλους του τύπου «καθίστε καλά γιατί μόνο εγώ τους ελέγχω». Ό,τι και να συνέβαινε, εκείνοι οι ταξίαρχοι έβαλαν την ουρά στα σκέλια και φύγει φύγει. Εφόσον μίλησε ο γκουρού του στρατιωτικού κατεστημένου τελείωσε! Και δω αρχίζουν τα δύσκολα. Οι ταξίαρχοι καλά τα λένε αλλά δεν ρώτησαν τους λοχαγούς! «Είπαμε να κάνουμε μια δουλειά και σείς άντε μη..» κάπως έτσι σκέφτονταν οι τελευταίοι. Ανάμεσά τους ήταν και ένας δραστήριος Πελοποννήσιος ταγματάρχης ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ένα «ανήσυχο» πνεύμα. Προερχόμενοι, ο Γιώργος και οι φίλοι του, από φτωχές οικογένειες και χωρίς «κονέ» πάσχιζαν να ανελιχθούν μέσω μιας τέτοιας ανατρεπτικής κίνησης. Και πάνω εκεί τους τα χάλασαν οι βολεψάκηδες ανώτεροί τους. Τα νεύρα εκείνων των αμούστακων στρατιωτικών είχαν χτυπήσει κόκκινο. Ήταν πιο δεξιοί και από τους δεξιούς, πιο βασιλικοί και από το βασιλιά, πιο αντικομμουνιστές και από τον αμερικανό ΥΠΕΞ!

Αυτοί οι εκνευρισμένοι κατώτεροι καραβανάδες κάτω από τη μύτη των «απο πάνω» άρχισαν να λειτουργούν συνωμοτικά. Θα έπαιρναν τη κατάσταση στα χέρια τους. Βέβαια γύρω στα 1957 ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού(ΓΕΣ) Νικολόπουλος τους πήρε χαμπάρι και ρίχνει σύρμα στον πρωθυπουργό Καραμανλή..τον «εθνάρχη μας». «Κάνε κάτι, και γω δεξιός είμαι αλλά τούτοι δω δεν παίζονται θα μας φάνε». Το αποτέλεσμα:  Ο αρχηγός ΓΕΣ έχασε τη θέση του και οι τσατισμένοι αξιωματικοί ανέβαιναν και ανέβαιναν και ανέβαιναν.. Γεώργιος Παπαδόπουλος στέλεχος ΚΥΠ, Μακαρέζος, Ρουφογάλης, Πατίλης, Χατζηπέτρος, όλοι θρονιάστηκαν στο γραφείο του Αρχηγού του ΓΕΣ, ενώ ο Καρύδας ήταν διευθυντής του κλιμακίου της ΚΥΠ βορείου Ελλάδος και ο Ιωαννίδης μέσα σε όλα. Οι χθεσινοί ανίσχυροι αξιωματικοί μπορούσαν μετά από χρόνια να τοποθετούν στις διοικήσεις των μονάδων δικά τους πρόσωπα ενώ οι ανώτεροί τους στρατηγοί κοιμόντουσαν.

Την άνοιξη του 1967, 16 χρόνια μετά το κίνημα του 1951, οι λοχαγοί του χθες γίνανε ταξίαρχοι και δεσμευτήκαν να μην αποτύχουν πάλι. Το πρωινό της 21ης Απριλίου πιασαν τους στρατηγούς χωρίς τα μετάλλια αλλά με τις πυτζάμες και τους πολιτικούς στον ύπνο. Έναν ύπνο που ξεκίνησε με τον εμφύλιο (με συντηρητικούς υπολογισμούς..), επαληθεύτηκε το 1967 και απ' ότι βλέπουμε συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Του Βαγγέλη Γεωργίου, αναδημοσίευση protagon.gr

Ο μπράντ πίτ στον εργοτέλη

O Παπουτσάκης έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και απέκτησε τον... Μπραντ Πιτ! Ναι καλά διαβάσετε αφού αυτό γράφει η επίσημη ιστοσελίδα του Εργοτέλη μετά από... επίθεση που δέχτηκε από χάκερ και εμφανίζει στο ρόστερ τον γνωστό ηθοποιό!


Λίγο πριν τις 6.00 σήμερα το απόγευμα έγινε η "φάρσα" της χρονιάς με κάποιους να πειράζουν την κεντρική ιστοσελίδα του Εργοτέλη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστεί στο ρόστερ της ομάδας ο Μπραντ Πιτ φορώντας το νούμερο 69. Οι άνθρωποι του Εργοτέλη το αντιλήφθηκαν λίγο αργότερα με αποτέλεσμα να το διορθώσουν άρον άρον...

Αναδημοσίευση gazzetta.gr

«Πάγκαλος»: η νέα βρισιά

Το να σε αποκαλέσει κάποιος «Πάγκαλο» είναι μία από τις μεγαλύτερες προσβολές που υπάρχουν. Δεν το λέω εγώ. Το υποστηρίζει η ίδια η σύζυγος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Χριστίνα Χριστοφάκη, η οποία μήνυσε την Ελευθερία Ψυχογιού, κάτοικο Κερατέας, επειδή μιλώντας στο "Αλ Τσαντίρι News" του Λάκη Λαζόπουλου για το πρόσωπό της, την αποκάλεσε "κυρία Παγκάλου".

Όπως αναφέρεται στο blog των κατοίκων της Κερατέας, forkeratea.blogspot.com, τα ακριβή λόγια της Ελευθερίας Ψυχογιού στην εκπομπή ήταν τα εξής: "Ως κάτοικοι του Δήμου Σαρωνικού (…) καταγγέλλουμε την κυρία Παγκάλου η οποία καταψήφισε την στήριξη στην Κερατέα. Διότι εμείς δεν φάγαμε μαζί τα λεφτά, διότι εμείς δεν φάγαμε μαζί τον Οτσαλάν, διότι και εμείς δεν φάγαμε και εκείνο το παιδάκι που δεν πρόλαβε να γεννηθεί και η καρδούλα του σταμάτησε να χτυπάει την Τρίτη που μπήκαν τα ΜΑΤ στην Κερατέα".

Όπως αναφέρει στην αγωγή της η κ. Χριστοφάκη, "η εναγόμενη εξαπέλυσε στοχευμένη, αήθη και απρόκλητη επίθεση εναντίον μου με τη χρήση άκρως συκοφαντικών και ψευδών ισχυρισμών που ως στόχο είχαν να με εμφανίσουν ως ηθικό ή φυσικό αυτουργό της απώλειας ενός κυοφορούμενου παιδιού αφετέρου δε, ως άνθρωπο ανήθικο. Διεφθαρμένο και αδιάφορο για τα κοινωνικά δρώμενα της περιοχής. 

Ακόμα η εναγόμενη επιχείρησε να ταυτίσει τις επιλογές και τις ενέργειές μου με αυτές του συζύγου μου Θεόδωρου Πάγκαλου με τελικό σκοπό να πλήξει βάναυσα την τιμή και την υπόληψή μου και να αμαυρώσει την εικόνα μου ως πολιτικού προσώπου που ασχολείται με τα κοινά του τόπου του".

Η κυρία Χριστοφάκη θεωρεί μάλιστα πως η προσφώνησή της με το επίθετο του συζύγου της είναι τόσο βάναυσα προσβλητική για την εικόνα της, που αξιώνει από την εναγόμενη το ποσό των 300.000 ευρώ και τη φυλάκισή της για 12 μήνες. Πάλι καλά που δεν ζήτησε τον απαγχονισμό της στην πλατεία Συντάγματος...

Αυτό που δεν πέρασε από το μυαλό της κυρίας Χριστοφάκη είναι πως μία γυναίκα που εδώ και μήνες έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με δακρυγόνα, κρότου-λάμψης και άνδρες των ΜΑΤ, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να "ψαρώσει" με μία τόσο αστεία μήνυση. Και έτσι ακριβώς έγινε.

Αναδημοσίευση Salatatv

«Έφυγε» ο Νίκος Παπάζογλου

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Η πρώτη του συστηματική επαφή με τη μουσική ήταν μέσω συγκροτημάτων την περίοδο 1965-1970. Την ίδια εποχή έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, δημιουργώντας παράλληλα ένα μικρό στούντιο με χειροποίητα μηχανήματα στη Θεσσαλονίκη.

Το 1972 με το συγκρότημα Ζηλωτής (Zealot) επιχείρησε να κατακτήσει τη διεθνή αγορά κατά το πρωτότυπο των Aphrodite`s Child. Μετακόμισε στο Αachen της Δυτικής Γερμανίας. Φτιάχτηκαν τότε έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Mιλάνο αλλά υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων. Το 1976, τραγουδώντας στους «Αχαρνής» του Διονύση Σαββόπουλου, συναντιέται με τον Μανώλη Ρασούλη και το 1978 η «καλή παρέα» (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Ξυδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος και Νίκος Παπάζογλου) δημιουργεί το δίσκο «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» στο νεόδμητο στούντιο Αγροτικόν Νο 3, στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.

Ακολουθούν «Τα Δήθεν» και το 1983 όλα όσα υπήρχαν σε σχέδια, σημειώσεις και χαμηλόφωνες ηχογραφήσεις μαζεύονται στο δίσκο «Χαράτσι» που προτείνει ένα «είδος μεικτό και μόνιμο». Ακολουθεί το «Μέσω Νεφών» το 1986, τα «Σύνεργα» το 1991 και ένα χρόνο αργότερα η "Επιτόπιος Ηχογράφησις" στο θέατρο του Λυκαβηττού (30 Σεπτεμβρίου 1991). Τον Απρίλιο του 1995 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Όταν Κινδυνεύεις Παίξε την Πουρούδα» -στην κυπριακή διάλεκτο- σημαίνει το κλάξον ποδηλάτου. Το 2005 κυκλοφόρησε η τελευταία του δουλειά το «Μάισσα Σελήνη».

Την ημέρα της κυκλοφορίας της «Μάισσα Σελήνη», ο Νίκος Παπάζογλου κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για τη μουσική του στην ταινία η «Νοσταλγός».

Κάτω από την ετικέτα «Στρόγγυλοι Δίσκοι», ο Νίκος Παπάζογλου επιμελείται τις παραγωγές και ανακαλύπτει αξιόλογους τραγουδοποιούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, το μουσικό σχήμα Μικρές Περιπλανήσεις, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου κ.ά.

Αναδημοσίευση tvxs.gr

50 χρόνια από την «Επιχείρηση Κόλπος των Χοίρων»

"Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από την –καθ’όλα αποτυχημένη-αμερικάνικη επιχείρηση στην Κούβα, γνωστή με το επιχειρησιακό της όνομα «επιχείρηση του κόλπου των Χοίρων». Ο λόγος για την αμερικανική απόβαση στον ομώνυμο κόλπο της Κούβας τον Απρίλιο του 1961, με στόχο την ισοπέδωση της πρόσφατης Κουβανικής Επανάστασης του Fidel Castro"

Δεν επρόκειτο, βέβαια, γι αυθόρμητη κίνηση, αλλά για μια επιχείρηση η οποία προετοιμαζόταν από τη CIA ήδη ένα χρόνο πριν την εκλογή του John Kennedy στην προεδρία της Αμερικής. Το σχέδιο το οποίο ενέκρινε το Μάρτιο του 1960 ο τότε πρόεδρος Eisenhower είχε ως εξής: μια δύναμη Κουβανών αντεπαναστατών θα χρηματοδοτηθεί, θα εξοπλιστεί και θα γυμναστεί από Αμερικανούς στρατιωτικούς σε ένα μυστικό στρατόπεδο στη Γουατεμάλα με σκοπό να εισβάλει στην Κούβα. Όπερ και εγένετο ένα χρόνο αργότερα.

Της εισβολής προηγούνται μια σειρά σαμποτάζ, όπως η καταστροφή του εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, και στη συνέχεια, στις 15 του μήνα, αμερικανικά βομβαρδιστικά, μεταμφιεσμένα σε κουβανέζικα, βομβαρδίζουν τα αεροδρόμια της Κούβας.

«Κουβανοί, η νίκη ζυγώνει! Ένας απελευθερωτικός στρατός βρίσκεται στην Κούβα για να αγωνιστεί μαζί σας ενάντια στην κομμουνιστική τυραννία του Φιντέλ Κάστρο, αυτού του ανισόρροπου! Πολεμήστε τους φιντελιστές, το γενικό ξεσήκωμα άρχισε!», εκπέμπει εκείνη τη μέρα ο σταθμός των αντεπαναστατών έξω από τη χώρα και 1.500 εξ αυτών αποβιβάζονται πάνοπλοι στον Κόλπο των Χοίρων.

Η κυβέρνηση Castro μοιράζει όπλα στο λαό ο οποίος έχει συσπειρωθεί εναντίον των εισβολέων. “Πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σε πόλεμο, στον ψυχρό πόλεμο όπως τον αποκαλούν, έναν πόλεμο χωρίς πρώτη γραμμή, χωρίς συνεχείς βομβαρδισμούς, αλλά όπου οι δύο εχθροί – αυτός ο μικρός πρωταθλητής της Καραϊβικής και η μεγάλη, ιμπεριαλιστική ύαινα – είναι πρόσωπο με πρόσωπο και γνωρίζουν ότι ένας απ’ τους δυο θα πεθάνει στη μάχη”, δηλώνει χαρακτηριστικά και ο Che Guevara, εμψυχώνοντας τους.

Μέσα σε μόλις 72 ώρες, στις 19 του μήνα, λήγουν όλες οι μάχες, με τις πανίσχυρες ΗΠΑ να έχουν ηττηθεί κατά κράτος. Ο επαναστατικός στρατός του Castro συλλαμβάνει, επίσης, τους 1.200 από τους 1.500 κουβανούς φυγάδες οι οποίοι είχαν αποβιβαστεί στο νησί.

Λίγους μήνες αργότερα, ο διευθυντής της CIA, Allen Dulles, όπως και όλοι όσοι είχαν βοηθήσει στην οργάνωση της επιχείρησης απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες. Πρόκειται για μια μαύρη σελίδα στην ιστορία των μυστικών επιχειρήσεων της Αμερικής, η οποία, όμως, όπως όλα δείχνουν δεν λέει να βάλει μυαλό...

Αναδημοσίευση tvxs.gr

Σαν Σήμερα: Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως ετών 87!

Σαν σήμερα πριν από 87 χρόνια, στις 13/4/1924, στην οδό Βερανζέρου στην Αθήνα, στο μαγαζί αθλητικών ειδών του Αιμίλιου Ιωνά και του Κωνσταντίνου Δημόπουλου, μια παρέα Κωνσταντινουπολιτών είχαν την ιδέα να ιδρύσουν έναν σύλλογο που να συγκεντρώνει όλους του αθλητές και τους φιλάθλους που προέρχονταν από την Πόλη!

Oι άνθρωποι που εμπνεύστηκαν την ιδέα της: Αιμίλιος Ιωνάς, Μενέλαος Ιωνάς, Κώστας Δημόπουλος, Μενέλαος Καροτσιέρης, Τιμολέων Τάγαρης, Κώστας Σπανούδης, Μίλτος Ιερεμιάδης & Στέφανος Κεχαγιάς ήταν στην πρώτη ιδρυτική συνέλευση και η ιστορία ξεκίνησε...

Στις 2 Ιουλίου 1924, κατατέθηκε το πρώτο καταστατικό και εγκρίθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στις 18 Σεπτεμβρίου 1924, με την υπ' αριθμόν 3844 απόφασή του. Η "γέννηση" της ΑΕΚ, ήταν γεγονός.

Πρώτος πρόεδρος ήταν ο δημοσιογράφος Κώστα Σπανούδης, μετέπειτα βουλευτής και υπουργός στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το διοκητικό συμβούλιο συμπλήρωσαν οι Νίκος Ελεόπουλος (αντιπρόεδρος), Τιμολέων Τάγαρης, Μενέλαος Καροτσιέρης, Μίλτος Ιερεμιάδης, Κωνσταντίνος Δημόπουλος και Αμίλιος Ιωνάς(μέλη).

Φυσικά το μεγαλείο αυτής της ομάδας, προϋπήρχε στην Κωνσταντινούπολη και την Πέρα Κλουμπ, τον σύλλογο που γέννησε από τα σπλάχνα του την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Μετά και την καταστροφή της Σμύρνης και των διωγμό των Ελλήνων από την Τουρκία, αρκετοί αθλητές του συλλόγου φόρεσαν τη φανέλα της Ένωσης.

Ανάμεσα τους και ο μεγάλος Κώστας Νεγρεπόντης με πρωτάθλημα στην Τουρκία το 1922 με την Πέρα και με Κύπελλο το 1931 με την ΑΕΚ.

Ο δικέφαλος αετός της ΑΕΚ, είναι παρόμοιος με αυτόν της βυζαντινής αυτοκρατορίας με τα δύο κεφάλια να αντιπροσωπεύουν τη διπλή εξουσία του αυτοκράτορα. Η αριστερή κεφαλή (που είναι στραμμένη προς την δύση) συμβολίζει τη Ρώμη, ενώ η δεξιά (ανατολή) συμβολίζει την Κωνσταντινούπολη.

Ο σταυρός και η σφαίρα στα νύχια συμβολίζουν την πνευματική και κοσμική εξουσία αντίστοιχα. Ο αετός στέκει επάνω σε δάφνινο στεφάνι, όπως είναι ανάγλυφο στο οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Ο δικέφαλος αετός της Ένωσης, μαύρος σε κίτρινο φόντο με τα σύμβολα της αυτοκρατορικής εξουσίας (το ξίφος και την υδρόγειο σφαίρα).


Αναδημοσίευση sport24

Ένας Όρθιος

Τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος που βρίσκεται στο δεύτερο μισό της ένατης δεκαετίας της ζωής του; Μπορεί να οργανώσει από την αρχή ένα κίνημα πολιτών; Μπορεί να διασχίζει την Ελλάδα υποβασταζόμενος για ομιλίες; 

Μπορεί να πάει στο μπλόκο της Κερατέας; Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά ένας άνθρωπος σ’ αυτή την ηλικία; Ναι. Αν είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Με τα πόδια του να μην τον κρατάνε πια, με μισή σκάφη φάρμακα κάθε μέρα και με ένα σωρό σκοτούρες στο κεφάλι του, βρίσκει το κουράγιο να αγωνίζεται γι’ αυτα που πιστεύει.

Ας αφήσουμε κατά μέρος ποιος συμφωνεί και ποιος όχι με τις απόψεις που διατυπώνει ο Μίκης. Αυτό που έχει αξία είναι η παιδαγωγική της δημόσιας παρουσίας του. Ότι δεν μένει παρατηρητής. Ότι αρνείται τη σιωπή και εκτίθεται στο δημόσιο χώρο. Έχει κατακτήσει οτιδήποτε μπορεί να ονειρευτεί ένας δημιουργός. Έχει παγκόσμια αναγνώριση. Υποκλίνονται όλοι στο πέρασμά του- ακόμη και όσοι συνηθίζουν να τον επικρίνουν για τις πολιτικές επιλογές του. Τι θα ήταν πιο φυσιολογικό για έναν άνθρωπο με αυτό το ανάστημα από το να απολαύσει τις δάφνες της ζωής και του έργου του;

Ο Ψηλός αρνείται να το κάνει. Η σάρκα αδύνατη αλλά το πνεύμα πρόθυμο. Τα πάθος του υπερχειλίζει. Πιστεύει αυτό που λέει, αυτό που κάνει, αυτά που ζητάει από τους άλλους να κάνουν. Στέκεται όρθιος. Όπως κάποτε με τα τεράστια χέρια του τις ορχήστρες του, τώρα διευθύνει το αίσθημα της απόγνωσης που πνίγει την κοινωνία. Θέλει να το μετατρέψει σε αγωνιστική παρτιτούρα που ωθεί τους ανθρώπους να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Κυρίως είναι υπόδειγμα προσωπικής στάσης: να αντισταθούμε. Έστω και μόνοι. Αλλά «ωραίοι, περήφανοι και χαρούμενοι».

Είναι φτιαγμένος από υλικά που χάνονται. Και με την παρουσία του μας κάνει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Όχι για το πολιτικό περιεχόμενο των πρωτοβουλιών του. Για την άρνηση του να παραιτηθεί. Και ο τρόπος που τη διατυπώνει σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσος Μίκης Θεοδωράκης υπάρχει μέσα στον Μίκη Θεοδωράκη.

Του Γ.Λιακόπουλου, αναδημοσίευση protagon.gr

απεργία ψεύδους

"Ανάσα" για τον εμπορικό κόσμο, χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά.

Στην ανακοίνωση προστίθεται «ότι το να σιγάσουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν είναι το καλύτερο, ούτε και η επιθυμία μας και σε κάθε περίπτωση συμμεριζόμαστε την αγωνία και τον προβληματισμό των συνεργατών δημοσιογράφων.

Όμως, στο περιθώριο της δικής τους κινητοποίησης, μπορέσαμε να ξεκουράσουμε τα μυαλά μας, τα στομάχια και τις ψυχές μας, που έχουν γεμίσει με αγωνία στην αναμονή του οικονομικού Αρμαγεδώνα, που ζούμε κυριολεκτικά, αλλά και ψυχολογικά» τονίζεται στην ανακοίνωση.

Αναδημοσίευση http://www.parapolitiki.com, φωτογραφία Antista/Chef

Ο Τζίμης Πανούσης για το Νταλάρα

τον Έλληνα τον καίει η ατιμωρησία

Διαβάζοντας στο Βήμα τις σκόρπιες σκέψεις του συγγραφέα Μένης Κουμανταρέας κοντοστάθηκα στα παρακάτω: 

"Η ίδια η ονομασία τρόικα είναι όνομα για επιθεώρηση και μάλιστα με ρώσικους υπότιτλους", 

Στηλιτεύοντας την περίεργη «αμετροέπεια» των τελευταίων ετών ανέφερε "είμαστε ένας λαός που μόνο όταν μας ακουμπάνε αντιδρούμε. Από μια άποψη η κρίση μας κάνει και καλό, μας αναγκάζει να βλέπουμε που είναι τα όρια μας".

"τον Έλληνα τον καίει η ατιμωρησία, δε θα πάψει να υπάρχει ήθος στην Ελλάδα, δηλαδή πείτε μου δεν υπάρχουν σκάνδαλα στις άλλες χώρες της Ευρώπης".

Anageos

Κάποιοι. Όχι όλοι!

Φωτογραφία Antista/Chef