Στη χθεσινή στήλη δημοσιεύθηκε σκίτσο με τη Σφίγγα. Ευρέθη αναγνώστης ο οποίος με έψεξε διότι, κατά τη γνώμη του, απέφυγα να ζωγραφίσω μαιάνδρους στο βάθρο του αγάλματος κι αντ’ αυτών σχεδίασα κάτι ζιγκ ζαγκ.
Άκου λοιπόν, Χρυσαυγίτη, άκου, αμόρφωτε άνθρωπε: ποιος σου είπε ότι σε όλα τα βάθρα των αγαλμάτων -θεών, ανθρώπων και τεράτων- οι αρχαίοι χάραζαν ή ζωγράφιζαν μαιάνδρους;
Αντιθέτως. Συνήθως τον μαίανδρο ως διακοσμητικό και μόνον στοιχείο τον βρίσκουμε στα κιονόκρανα (στην επικρανίτιδα ζωγραφική) ή κάτω απ’ τη ζωοφόρο.
Ο μαίανδρος δεν έχει κανένα νόημα, ιδεολογικό ή θρησκευτικό ή κοινωνικό, αποτελεί μόνον τη γεωμετρική αποτύπωση (για διακοσμητικούς λόγους) της βουστροφηδόν ροής του ποταμού Μαιάνδρου παρά την Πέργαμο.
Λέει ο Στράβων: «Ρέει δ’ ο Μαίανδρος προς δυσμάς διά καμπών ελικοειδών, αίτινες παροιμιώδεις κατέστησαν, ώστε και εν ελικοειδές αρχιτεκτονικόν κόσμημα κατ’ αυτόν ωνομάσθη».
Μόνον κουφιοκεφαλάκηδες και βαθειά αμόρφωτοι περί τα ελληνικά γράμματα και πράγματα θα έπαιρναν ένα διακοσμητικό μοτίβο για να το κάνουν ιδεολογικό(!) σύμβολο ή έμβλημα ταυτότητας ή επί-σημον.
Μόνον βλάκες, μιμητές (μάλιστα ιμιτασιόν) των ναζί, που αναζητούσαν κι εκείνοι μυστικιστικούς συμβολισμούς στη σβάστικα (ένα απλό σύμβολο καλής τύχης και ευημερίας που απαντάται στις Ινδίες, στην Περσία και στην Ελλάδα της αρχαιότητας), θα προσπαθούσαν σήμερα να μιμηθούν το αποτρόπαιο σύμβολο, έτσι όπως έγινε ο αγκυλωτός σταυρός ως ναζιστικό σκιάχτρο, με ένα κακέκτυπο α-νόητο, άνευ νοήματος έμβλημα.
Μόνον αδαείς που προφέρουν οι περισσότεροι και γράφουν σβάστιγκα αντί σβάστικα, θα έβρισκαν στον μαίανδρο κάτι περισσότερο από ένα διακοσμητικό του στυλ Βερσάτσε.
Τα γράφω αυτά διότι πλέον μας έχει πνίξει η αγραμματοσύνη των ανελλήνιστων Ελληναράδων, εθνικοφρόνων κι εθνικιστών, καθώς και το θράσος αυτής της αγραμματοσύνης.
Άκου λοιπόν, πρώην πελάτη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. (διότι αυτούς κυρίως ψήφιζες): ό,τι ανθρώπινο πιάνεις στο στόμα σου το μαγαρίζεις – άσε την πατρίδα στην άκρη, πατριδοκάπηλος είσαι, γρυ δεν γνωρίζεις απ’ τον ελληνικό πολιτισμό και τις οικουμενικές του διαστάσεις. Αν ελληνικά γνώριζες, φασίστας δεν θα ήσουν.
Απλώς τώρα, πρώην πελάτη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που με την ψήφο σου συνέβαλες κι εσύ στην καταστροφή της Ελλάδας προς ίδιον μάλιστα όφελος (ρουσφετάκια, διορισμούληδες) – απλώς τώρα, λοιπόν, προσπαθείς να τιμωρήσεις αυτούς που σε πούλησαν, υποστηρίζοντας το υποχθόνιο εργαλείο τους, τη Χρυσή Αυγή. Τόσο σου κόβει! Οσο σου κόβει για τον μαίανδρο. Έκαψες μια φορά την πατρίδα και τώρα πας να την ξανακάψεις. Ελαφρά τη καρδία, πάλι κάνοντας λάθος. Πότε η Χρυσή Αυγή αγωνίσθηκε για το μεροκάματό σου; Κάθεσαι και βρίζεις την Αριστερά λες και σε κυβερνούσε αυτή για να ανακουφίσεις τις ενοχές σου – που τα έκανες μαντάρα και τώρα πας να τα ξανακάνεις.
Σε πρόδωσε ο δικομματισμός και βάζεις τα τσιράκια του να τον… τιμωρήσουν. Τόσο σου κόβει – δεν βλέπεις ότι η επιστροφή της Ελλάδας στο 1950 από πλευράς εργασίας και τρόπου ζωής χρειάζεται την εμφυλιοπολεμική επιχειρηματολογία που είχαν ξεχάσει ακόμα και οι βρυκόλακες; Ο Γράμμος και το Βίτσι σε μάραναν; τα «ορφανά του Στάλιν» σου έκαναν το μεροκάματο κουπόνι; αν θα γιορτάσει τη φασιστική επέτειο της 4ης Αυγούστου η Χρυσή Αυγή είναι το πρόβλημα ή ότι αύριο θα σου κατασχέσουν το σπίτι χωρίς η Χρυσή Αυγή να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι της, παρά μόνον βγάζοντας ανώδυνες ανακοινώσεις για τους «τοκογλύφους» – στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Καταναλώνεις τις μπούρδες της προπαγάνδας για «ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς κατά τη μεταπολίτευση» και νομίζεις ότι σκέφθηκες κάτι δικό σου, ότι προσδιόρισες την αιτία των προβλημάτων σου.
Δεν σε προβληματίζουν τα «μυστικά» (γιατί μυστικά; απλώς στημένα) γκάλοπ που διοχετεύουν δεξιά έντυπα και νεοδημοκρατικά παράκεντρα εμφανίζοντας την ακροδεξιά στο 20%;! Ποιος χρειάζεται ένα τέτοιο ποσοστό στα δεξιά του για να αντιμετωπίσει τη διαμαρτυρία απ’ τα αριστερά του; Η δεξιά; Σωστός! Και με ποιον συγκυβερνάει η δεξιά; Με το ΠΑΣΟΚ. Πάλι τα ίδια δηλαδή. Αυτοί (οι ίδιοι) που ψήφιζες χρειάζονται τώρα την ψήφο σου στα δεξιά τους για να συνεχίσουν να κυβερνάνε. Εξυπνη η ψήφος σου στη Χρυσή Αυγή, δεν λέω.
Και αν η δεξιά κυβερνά αισχρά, η ακροδεξιά δεν θα κυβερνούσε αισχρότερα;
Ξέρω, ξέρεις ότι αυτά που σου λέω σου τα λέει ένα «ορφανό του Στάλιν», ένας θολοκουλτουριάρης, πιθανόν και αδερφή, ένας βολεμένος. Οταν εγώ, φίλε μου, και πολλοί άλλοι όπως εγώ αγωνιζόμασταν απ’ το 1981 κατά του δικομματισμού, εσύ τον ψήφιζες. Οταν η ταπεινότης μου έκανε τη διαδρομή της στη δημοσιογραφία με το σπαθί της (μόνον τις απολύσεις να υπολογίσεις), εσύ είχες άκρες και κονέ, όταν εγώ αγωνιζόμουνα για πάρτη σου, λέγοντας απ’ το 1990 ό,τι λέω και τώρα, εσύ με έλεγες γραφικόν. Τώρα λοιπόν πας να μου κάνεις και χρηστομάθεια, μάλιστα αγράμματη.
Αντί να βάλεις κάτω το κεφάλι σου να σκεφθείς ποιος και τι φταίει για όσα σε βασανίζουν, βάζεις πάλι τις φωνές, μόνον που αυτήν τη φορά δεν είναι ιαχές δοξαστικές για τους δημαγωγούς, αλλά κραυγές υπέρ των εμπρηστών. Κραυγές οργής, δεν λέω. Αλλά πού σπαταλάς την οργή σου; Πού πας φεύγοντας απ’ τους δημαγωγούς; στους εμπρηστές;
Ποιο πρόβλημα θα σου λύσει η «blut und ehre», η «αίμα και τιμή» Χρυσή Αυγή; Ασε το μεροκάματο, άσε το ξεπάτωμα όσης δημοκρατίας σού απέμεινε. Ποιο πρόβλημα θα σου λύσει; το μεταναστευτικό; πώς; με αίμα; με πογκρόμ; με ξενηλασία (για να αναφερθώ πάλι στα ελληνικά γράμματα που τόσο ατιμάζεις) ή με κρυπτεία; Σαν αυτή που ήδη γίνεται, να βγαίνουν δηλαδή νύχτα οι Αριοι και να τρώει το σκοτάδι δυο-τρία παιδιά κατώτερων θεών κάθε δεύτερο-τρίτο βράδυ.
Και ποιοι είναι οι Αριοι; αυτοί που μουγκανίζουν αντί να μιλάνε; οι μπράβοι της νύχτας; – εξπέρ στον Αριστοτέλη και τους μαιάνδρους, δεν λέω.
Το μεταναστευτικό είναι μεγάλο πρόβλημα, άπτεται της εθνικής υπόστασης της χώρας και δεν λύνεται με κραυγές, στα τυφλά – απαιτεί αναδιάταξη των διακρατικών σχέσεων της χώρας, αναθεώρηση συνθηκών, ισχυρή έννομη τάξη στο εσωτερικό – αλλιώς θα σφαγούμε στους δρόμους! Αυτό θέλεις; να παίζουμε την τυφλόμυγα με τα δίκαννα με τους ξένους και μεταξύ μας;
Ξέρω ότι σε ενοχλούν ορισμένοι κουφιοκεφαλάκηδες της Αριστεράς. Αυτοί που μιλούν την ίδια εμφυλιοπολεμική γλώσσα με τη δική σου, όταν λένε «τότε στον Μελιγαλά έγινε μισή δουλειά» ή «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – Μελιγαλάς» ή «Γρήγορα ξεχάσατε τον Μελιγαλά, φασίστες, τα κεφάλια σας δεν στέκονται καλά». Τροφοδοτούν και αυτοί με αυτά που λένε τη θεωρία των δύο άκρων.
Τι να κάνουμε; έχει και η αριστερά τους βλάκες της, τους αριστεριστές της ή τους προβοκάτορες. Ομως αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα; οι μαίανδροι και ο Μελιγαλάς;
Η Ελλάδα, φίλε μου, καίγεται και εσύ χτενίζεσαι – όχι όπως οι αρχαίοι Ελληνες πριν από τη μάχη, αλλά όπως ο κ. Κασιδιάρης όταν βαράει γυναίκες. Αυτό είναι το ήθος σου; Αυτό είναι το ήθος που χρειάζεται η χώρα για να ανακτήσει το ηθικό της;
Ο ελληνισμός είναι προίκα, δεν είναι χρεώγραφο. Δεν μπορείς να δηλώνεις Ελληνας και να σου πληρώνει η οικουμένη διόδια, πρέπει να δίνεις δώρα για να παίρνεις αντίδωρα. Δεν σώζουν οι μαίανδροι (και τα λοιπά διακοσμητικά) την Ελλάδα, που την έχουν πάρει λάφυρο οι Δυνατοί, Ελληνες (εξίσου με εσένα) και ξένοι.
Μόνον που αυτοί οι ξένοι δεν είναι φτωχαδάκια απ’ αυτά που θέλει να τους ρίχνει καρπαζιές η Χρυσή Αυγή κάνοντας τον τζάμπα μάγκα, αλλά ξένοι ισχυροί, λεφτάδες, βιομήχανοι και τραπεζίτες από κείνους που ρίχνουν καρπαζιές σε σένα, σε μένα, στη μάνα σου, στο παιδί μου και τα πακιστανά, όπως αποκαλείς τους Πακιστανούς, ενώ διαμαρτύρεσαι όταν αποκαλούν εσένα με ανάλογες παραφθορές του ονόματός σου εκείνοι που σου πίνουν το αίμα.
Τα ξέρεις όλα αυτά, το ξέρω ότι τα ξέρεις, άσε λοιπόν τον Μαίανδρο να κυλάει ήσυχος τα νερά του ποτίζοντας τα χωράφια των Τούρκων αδερφών σου και σκέψου πώς θα οργανώσεις την οργή σου υπέρ σου και υπέρ των συντρόφων σου, υπέρ των οικείων σου κι όχι εναντίον τους, υποστηρίζοντας μισάνθρωπα νεοναζιστικά κνώδαλα που κολακεύουν τα κόμπλεξ των ανθρώπων για να προσπορίζονται απ’ την πικρία και την απελπισία που σκορπίζουν τα αφεντικά τους, στρατό ακριβώς για τα αφεντικά τους …
ΥΓ.: ΡΑΝΤΕΒΟΥ τον Σεπτέμβρη. Εως τότε η στήλη εύχεται σε όλες και όλους όλην την ηδύτητα που μπορεί το θέρος να μας προσφέρει (και) σε δύσκολους καιρούς όπως οι τωρινοί. Με αγάπη, συντρόφισσες και σύντροφοι, κυρίες και κύριοι, «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» …
